Τραμπ: Ρατσιστικό πογκρόμ ενάντια σε πρόσφυγες και μετανάστες
Ένα από τα κεντρικά σημεία της ατζέντας της κυβέρνησης Τραμπ αποτελεί η αντιμεταναστευτική πολιτική. Στην προεκλογική του εκστρατεία επαγγελλόταν «την μεγαλύτερη επιχείρηση απέλασης των παράνομων μεταναστών στην αμερικάνικη ιστορία». Για να πραγματοποιηθεί αυτό το απάνθρωπο έργο της απέλασης που αφορά μερικά εκατομμύρια, ο Τραμπ ξεκίνησε νομικά και θεσμικά την εκστρατεία του από την πρώτη στιγμή της επιστροφής του:
Υπογράφει διάταγμα στο οποίο κηρύττει «κατάσταση εθνικής έκτακτης ανάγκης» στα σύνορα με το Μεξικό. Ανοίγεται ο δρόμος για ανάπτυξη αμερικανικών στρατευμάτων στην περιοχή (σχεδιάζεται η άμεση αποστολή 1.500 στρατιωτών). Το διάταγμα αυτό συνεπάγεται περαιτέρω επέκταση του συνοριακού τείχους, δολοφονίες μεταναστών στα σύνορα, κ.λπ.
Καταργεί το δικαίωμα στην απόκτηση αμερικάνικης υπηκοότητας με την γέννηση σε αμερικάνικο έδαφος για παιδιά μεταναστών χωρίς χαρτιά – μια διάταξη που αντιτίθεται ευθεία με το ίδιο το Σύνταγμα. Στόχος η δημιουργία μιας γενιάς παιδιών που δεν θα αναγνωρίζονται ως πολίτες, χωρίς δικαίωμα σε ασφάλιση, υγειονομική περίθαλψη. Φτωχοποιούνται και ποινικοποιούνται ήδη από την πρώτη στιγμή της ζωής τους.
Επιστρατεύει τον νόμο περί «Αλλοδαπών Εχθρών» του 1789, σύμφωνα με τον οποίο ο πρόεδρος μπορεί – μόνο σε πολεμικές καταστάσεις – να διατάξει τις μαζικές απελάσεις μεταναστών.
Φέρνει τον νόμο Laken-Riley, που αποβλέπει στην περαιτέρω ποινικοποίηση των μεταναστών. Μέχρι πρότινος προβλεπόταν η απέλαση μεταναστών που είχαν ποινικό μητρώο σοβαρών εγκλημάτων˙ πλέον, οι μετανάστες θα κατηγορούνται για μικροαδικήματα και θα επιταχύνεται η φυλάκιση και η απέλασή τους.
Δεν διστάζει να απειλήσει μια σειρά από χώρες – ακόμη και συμμάχους του – με βαρύτατους δασμούς και κυρώσεις, αν εκείνες δεν δεχθούν μετανάστες που έχουν απελαθεί από τις ΗΠΑ.
Στοχεύει στη διόγκωση της αστυνομίας και του στρατού και χρήση τους βοηθητικά στις συμμορίες του ICE (Υπηρεσία Ελέγχου Μετανάστευσης και Τελωνείων) στο έργο της στρατιωτικοποίησης των συνόρων, διάλυσης καραβανιών, των δολοφονιών μεταναστών. Σχεδιάζεται και η δημιουργία ειδικών «ομάδων κρούσης» σε κάθε πόλη, με έργο το κυνήγι μεταναστών και την απέλασή τους.
Ο πόλεμος ενάντια στους μετανάστες δεν αφορά μόνο στην προεδρία Τραμπ. Αγκαλιάζει σε μεγάλο βαθμό το επίσημο πολιτικό σκηνικό των ΗΠΑ, αλλά και των δυτικών ιμπεριαλιστών γενικά. Τόσο ο Τραμπ στην προηγούμενη θητεία του, όσο και οι Δημοκρατικοί (χωρίς να το «φωνάζουν» τόσο), προσπάθησαν με κάθε τρόπο να χτυπήσουν τους μετανάστες, να σταματήσουν την μετανάστευση και να αυξήσουν τις απελάσεις. Χαρακτηριστικό σημείο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής των ΗΠΑ αποτελεί η έγερση του τείχους στα σύνορα με το Μεξικό. Εκεί βρίσκεται και η πιο θανατηφόρα οδός μετανάστευσης στον κόσμο: σπαρμένη με δολοφονικές παγίδες (συρματοπλέγματα με ξυράφια, σημαδούρες, κ.λπ.) αλλά και ασφυκτικά στρατιωτικοποιημένη, έχει κοστίσει την ζωή τουλάχιστον 80.000 ανθρώπων τα τελευταία 30 χρόνια.
Μαζί με τις ΗΠΑ, οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές διατηρούν επίσης μια αντιμεταναστευτική πολιτική «κλειστών συνόρων» και επαναπροωθήσεων, που έχει κοστίσει δεκάδες χιλιάδες ζωές. Ο πρόθυμος ελληνικός καπιταλισμός παίζει εξέχοντα ρόλο στις επαναπροωθήσεις και στις δολοφονίες μεταναστών στα σύνορα, με την Μεσόγειο να έχει μετατραπεί κυριολεκτικά σε νεκροταφείο (μόνο το 2024, έχουν πνιγεί ή δολοφονηθεί πάνω από 2.200 άνθρωποι). Η ελληνική κυβέρνηση πρωτοστατεί στο κυνήγι μεταναστών και έχει βάψει τα χέρια της με αίμα – μεταξύ άλλων – με το πολύνεκρο έγκλημα της Πύλου τον Ιούνιο του 2023.
Στοχοποιούν τους μετανάστες για να χτυπήσουν (και) τους ντόπιους
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες και στην ΕΕ και στις ΗΠΑ στοχοποιούνται και βαφτίζονται «πηγή όλων των κακών». Όμως η μετανάστευση είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής του ίδιου του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, των πολέμων, των πραξικοπημάτων σε Λατινική Αμερική και Καραϊβική, των εμπάργκο, της οικονομικής κρίσης: αυτές οι εγκληματικές πολιτικές έχουν ρίξει ολόκληρους λαούς στη φτώχεια και τον θάνατο και τους εξωθούν στην μετανάστευση.
Στην πραγματικότητα, στόχος της κυβέρνησης του Τραμπ είναι να διαιρέσει τους εργαζομένους, να χτυπήσει τα δικαιώματα τόσο των μεταναστών όσο και των Αμερικάνων εργαζομένων. Στοχεύει στην συμπίεση των μισθών όσο πιο χαμηλά γίνεται, για να ξεφύγει ο αμερικάνικος καπιταλισμός από την υποβάθμισή του, ιδιαίτερα με δεδομένη την ασφυκτική πίεση που ασκεί η συνεχής όξυνση του ανταγωνισμού με τις BRICS+. Επιχειρεί το χτύπημα της αλληλεγγύης των εργαζομένων, του συνδικαλισμού και του εργατικού κινήματος, για να επιβάλει απρόσκοπτα τις αντεργατικές πολιτικές του: καθήλωση των μισθών, μείωση της φορολογίας των πλουσίων, διάλυση του κράτους πρόνοιας, ισοπέδωση των κοινωνικών δαπανών, έτσι σχεδιάζει μεταξύ άλλων ο Τραμπ να σταματήσει την παρακμή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Παρά την επιθετική ρητορεία και πρακτική, ο Τραμπ δεν θα μπορέσει εύκολα να φέρει εις πέρας τα εγκληματικά του σχέδια. Πέρα από την αντίδραση από την πλευρά του εργατικού κινήματος, οι μετανάστες αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό μέρος του εργατικού δυναμικού – και μάλιστα πολύ φθηνού –καταλαμβάνοντας π.χ. το 42% των εργαζομένων στην γεωργία. Η ξαφνική έλλειψη φθηνού εργατικού δυναμικού θα ωθούσε σε μία αύξηση των τιμών από τους καπιταλιστές για να διατηρήσουν τα κέρδη τους, και σε σημαντικό πρόβλημα για την αμερικανική οικονομία. Είναι βέβαιο πως ο Τραμπ θα πραγματοποιήσει απελάσεις για να ικανοποιήσει ένα ακροδεξιό ακροατήριο, αλλά μένει να φανεί πόσο μπορεί να «τραβήξει το σκοινί».
